...کاپیتانها که بردگان را براى اندازه هاى بدنى یا نیرومندى و یا زیبائى مى خریدند براى اطمینان یافتن از اینکه کالاها [برده ها] طبق سیاهه هستند آزمایش هاى بیرحمانه یى مى کردند، آنان را به زنجیر کشیده، در زیر عرشه نکبت بار و خفقان آور مى چپاندند.
پس از این دوره تاریک، اروپائیان براى تصرف قمست هاى مختلف افریقا دست به کار شدند. حرکت مزبور از سال ۱۸۷۵م با تصرف ساحل طلا از سوى انگلیس شروع شد. در ۱۸۸۱م فرانسه، تونس و بخشهایى از شمال افریقا را مستعمره خود نمود. افریقاى جنوب غربى توسط آلمان اشغال شد. سرزمینهاى بین کامرون و مستعمره پرتقالى آنگولا را فرانسویان تصاحب نمودند بعدا به غرب سودان و ماداگاسکار دست یازیدند.
بدنبال این تقسیمات در سال ۱۸۸۴ ملئو پولد دوم منطقه کنگو را ملک شخصى خود قلمداد نمود و بدین گونه بلژیک هم سهمى بدست آورد. ایتالیا نیز لیبى فعلى و سومالى را از آن خود نمود. بدین ترتیب در آغاز قرن بیستم، تمامى نقاط افریقا بین اروپائیان تقسیم شد و غارت افریقا از سوى غرب آغاز گردید.
پس از جنگ دوم بارهاى از سرزمین هاى افریقا، اربابان خود را عوض نمودند و در این جریان آنچه که مطرح نبود، حقوق سکنه اصلى این مناطق بود و مرزهاى نقاط تحت اشغال، خود سرانه و برحسب مشى تجاوز طلبى و خودکامگى آنان مشخص گشت.
مسائل قومى و فرهنگى در نظر گرفته نشد و گاهى قبیله یا قریه اى را به دو قسمت تقسیم مى نمود که متاسفانه این تقسیم بندى مرزى هنوز باقى است و بسیارى از درگیرى هاى مرزى و نزاع هاى قبیله اى و جنگ هاى داخلى را پدید آورده که منجر به خسارات مالى و جانى فراوانى شده است....
