در بخش نخست کتاب سرنوشت انسان در تاریخ ایران تحت نام پیوند افسانه با تاریخ امده است آنچه افسانه را از نظر گبر می سازد اغراق است.ادمهای افسانه یی از حیث داشتن دست و پا و سایر اعضای بدن به ادم های پس از تاریخ شباهت دارند اما قدرت خارق العاده پرواز در اسمان آن هم بدون هیچ وسیله یی عمر دراز چند هزار ساله و .. انان را به دنیایی دیگر می برد دنیایی آن سوی واقعیت خردپذیر. انسان افسانه یی در هنگام درماندگی از موجودات تنومندی چاره می خواهد فی المثل رستم برای شکست اسفندیار از سیمرغ چاره جویی می کند و با راهنمایی ها و توصیه های او بر حریفش پیروز میشود.وجود داشتن پرنده یی سخن گو و رهنمود کننده که از خواص گیاهان و همچنین نقاط ضعف اشخاص اگاه است.برای ادمیان عصر حاضر که دوره های مختلف علمی را دیده یا مورد مطالعه قرار داده اند پذیرفتنی نیست
