مدعیان نبوت و مهدویت

سرگذشت و احوال مدعیان مهدویت و نبوت از آغاز تاکنون

همان گونه که از عصر بودا تا زمان حاضر بسیاری بوده اند که ادعای پیغمبری و نبوت داشته اند بسیاری نیز پیدا شده اند که مدعی مهدویت گردیده اند. ادعای مهدویت جایگاهی بالاتر و مهم تر از مدعیان نبوت داشته چرا که متمهدیان یا همان مدعیان مهدویت سعی در به دست آوردن حکومتی به گستره تمام زمین داشته اند.

هرکدام از اینها باتوجه به شرایط سیاسیاجتماعی زمان خود بازتابهایی را در قبال ادعای خویش می یافتند و گاه چنان بخت با آنها یار می شد که دولت بریتانیا را در اوج استعمارگری هایش دچار چالش جدی می کرد و گاه نیز همانند جریان علی محمدباب برای جامعه اسلامی مشکلات قابل توجهی به بار می آوردند.غرض از تمهید این مقدمه آن بود که روشن شود وقتى افرادى پیدا مى شوند که ادعاى پیغمبرى و حتى الوهیت نمایند بى تردیدمدعى امام زمان بودن و منجى بشریت شدن نیز درمیان آنان یافت مى شود.

نام برخى از مدعیان مهدویت بدین قرار است:

شریعى: نامش حسن و کنیه اشابومحمد و از صحابه امام على النقى و امام حسن عسکرى(علیهما السلام) بود. وى اول کسى است که چنین ادعایى نمود.

منجى خارجى مصرى: وى مطلع از احکام نجومى بود و از آینده خبر مى داد. در سالى که خروج کرد مى گفت مهدى موعود است و عنقریب مالک مصر خواهد شد. تعداد مریدانش 133 نفر بودند.

محمد بن تومرت: در مغرب زمین به ادعاى مهدویت خروج کرد. در برخى از تواریخ نسبت وى را چنین آورده اند، محمد بن عبدالله بن الرحمن بن هود بن خالد بن تمام بن عدنان بن صفوان بن سفیان بن جابربن عطاء بن ریاح بن یسار بن عباس بن محمد بن الحسن بنامیرالمؤمنین علیه السلام و الصلوه

مولدش سوس : (از اقصا بلاد مغرب) بودو در ایام جوانى در عراق عرب نزد امام محمدغزالى و ابوالحسن طبرانى علم آموخت و در زهد وتقوا معروف خاص و عام شد و در علوم شرعیه واصول فقه و کلام مهارت کامل پیدا کرد.

ابن بطوطه مردى مجهول النسب والحالرا نقل مى کند که در بلاد شام ادعاى مهدویت کرد و به پیروان خود وعده تمالک و تسخیرشهرهاى شام را داد و میان آنها تقسیم کرد، اوبه هر یک از مریدانش برگهایى از زیتون داد و آنان را به تسخیر شهرها فرستاد و همه را به کشتن داد.

محمود: مردى عالم و منسوب به طایفهنقطوى است. در سده شش پس از هجرت از پسخان ازتوابع گیلان ظاهر گشت. وى تمامى شرایع و مصحف انبیاء را مطابق عقیده خویش تأویل مى کرد و خود را مهدى موعود مى دانست وى گفت من همانم که پیامبر اسلام بر ظهور او خبر داده است و اینک دین محمد(صلى الله علیه وآله وسلم) منسوخ و نوبت دین محمود است و گفته اند:

رسید نوبت زندان عاقبت محمود
گذشت آن که عرب طعنه بر عجم مى زد...