حسین بن منصور حلاج در حدود سال ۲۲۴هجری (۸۵۷م) تولد یافته، تا سال ۳۰۹ هجری (۹۲۲ م) زیسته است. مولدش قریه طور است و آن دهکده ای بود در گوشه شمال شرق شهر بیضاء در هفت فرسنگی شیراز. در بیضاء نفوذ عربیت خیلی مشهود بود. بیضاء لشکرگاهی بوده برسر راه سپاهانی که از بصره به خراسان می رفته اند، و موالی بنی حارث یمانی در آن زندگی داشتند...
لوئی ماسینیون از مهم‌ترین چهره‌های شرق‌شناس به‌شمار می‌رود. او در حوزه‌های گوناگون علمی فعالیت کرده است؛ از تصوف و دین گرفته تا باستانشناسی و سیاست فعالیت‌هایی است که این محقق فرانسوی به آنها پرداخته است. ماسینیون علاوه بر تحقیقات دامنه‌داری که درباره جهان اسلام، جهان عرب و تا حدی ایران انجام داده است، به پژوهش‌های اروپائیان و فرانسویان و فرهنگ‌های این منطقه هدف بخشید و تاثیر مهمی برجای گذاشت.
لوئی ماسینیون سرفصل‌های نوینی را در ایرانشناسی گشود که پس از او نه فقط توسط ایرانشناسان ادامه یافت، بلکه بر پژوهش‌های محققان ایرانی نیز تأثیر اساسی گذاشت. از 10 اثر بزرگ لوئی ماسینیون دو مورد به طور مستقیم به جهان ایرانی مربوط می‌شود؛ نخست بزرگترین پژوهش این محقق یعنی «مصائب حلاج» و دوم «سلمان پاک» و دو اثر دیگر به عرفان مربوط می‌شود که عبارت‌اند از «رساله‌ای بر خاستگاه‌های واژگان فنی عرفان اسلامی» و سپس مجموعه متون منتشر نشده مربوط به تاریخ عرفان در سرزمین‌های اسلامی
در میان این آثار و شخصیت‌های مورد مطالعه وی، منصور حلاج نقش ویژه‌ای دارد. هانری کربن در این‌باره می‌گوید: «آثار و تألیفات علمی ماسینیون، هر چند هم متنوع بوده و مباحث و موضوع‌هایی که خاطرش را به خود معطوف داشته‌اند، هر چه گوناگون هم باشند، ولی به هر حال، خود ذاتا و با تمام وجودش، به جانب سرگذشت پرشور و هیجان حلاج گرایش داشته و همه آثار نیز بدان متوجه و متمایل است و خود آن حوادث و سوانح را در دوران زندگی، درک و احساس کرده است.»
