یکی از ویژگی‌های مهم این کتاب در این است که در کنار معرفی هرکدام از سکه‌ها، شرایط تاریخی و اجتماعی دوره‌ای را که در آن ضرب شده‌اند، به صورت کامل درج شده است. این مساله شناخت مخاطبان از سکه‌ها را دوچندان می‌کند.
وی در ادامه با اشاره به این نکته که از هر دوره‌ای در ایران، تصویر یک یا دو سکه به عنوان نمونه معرفی شده است، گفت: به دلیل آنکه از ابتدا مخاطبان این کتاب را عامه مردم در نظر گرفته بودم، سعی کردم از هر دوره تاریخی ایران، یک یا دو سکه به عنوان نمونه معرفی شود.
هنرور همچنین به یکی از اشکالات دیگر پژوهش‌های منتشر شده در موضوع سکه‌های ایرانی، اشاره کرد و گفت: در یکی از این کتاب‌ها سکه‌ای با عنوان و مشخصات سکه ولایتعهدی حضرت ثامن الحجج امام رضا (ع) درج شده است، این در صورتی است که همه می‌دانیم این سکه که مربوط به یکی از موزه‌هاست اصل نیست و در همین اواخر درست شده است.
این محقق در ادامه با اشاره به این نکته که در راستای تولید و انتشار کتاب «نگاهی به سکه‌های ایران» برای نخستین بار چند موزه با هم همکاری داشته‌اند، گفت: در شناسه این کتاب نام دو موزه یعنی «موزه ملی ایران» و «کتابخانه و موزه ملی ملک» درج شده است. پیشتر به هیچ عنوان همکاری بین موزه‌ها وجود نداشته است.
هنرور در پایان در پاسخ به این سوال که «آیا تاکنون در زمینه جمع‌آوری سکه و تشکیل یک مجموعه خصوصی و شخصی، فعالیتی کرده است یا خیر؟» گفت: خیر، من مجموعه‌دار یا کلکسیونر سکه نیستم و برای هیچ کلکسیونری نیز کار نمی‌کنم. با این اوصاف اکثر کسانی که درباره موضوعات خاصی از هنر ایران ــ مانند قلمدان‌های ایرانی، مینیاتور و... ــ کتاب نوشته‌اند، یا خود مجموعه‌دار بوده و یا برای مجموعه‌ای کار می‌کردند.
