پژوهشی درباره عشایر و ایلات
کوچنشینی یک شیوهی زندگی است که در آن انسان از راه پرورش حیوانات و معمولا با برخورداری از فرآوردههای کشاورزی زیست میکند و در پی چراگاههای طبیعی سالیانه از محلی به محل دیگر کوچ میکند.
کوچنشینی در ایران سابقهای کهن دارد و کوچنشینان همیشه نقش مهمی در تاریخ کشور ما داشتهاند. آنان از فرهنگ و سنن کهن ما پاسداری کردهاند، همواره اهمیت زیادی از نظر اقتصادی داشتهاند، و همواره در سازشی فرهنگی ـ اجتماعی با محیط زیست بودهاند. اما هنوز شناخت دقیقی از آنان در دست نداریم. کتاب حاضر میکوشد تصویری کلی از وضع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کوچنشینان ارائه کند و به بررسی بحرانهای زندگی کوچنشینی بپردازد.
ایران سرزمینی است که در آن زندگی کوچنشینی و دامداری سنتی قدمت دیرینه دارد. در این کتاب ابتدا مراحل تکامل فرهنگ بشری و جایگاه زندگی کوچنشینی در این روند تکاملی بررسی شده، آنگاه نقش کوچنشینان در ایران در ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.