انقلاب سفید یا انقلاب شاه و مردم نام یک سلسله تغییرات اقتصادی و اجتماعی شامل اصول نوزده گانه است که در دورهٔ سلطنت محمدرضا شاه پهلوی و با یاری نخست وزیران وقت علی امینی، اسدالله علم، حسنعلی منصور و امیرعباس هویدا در ایران به تحقق پیوست. انقلاب سفید در مرحلهٔ نخست، پیشنهادی شامل شش اصل بود که محمدرضا پهلوی در کنگرهٔ ملی کشاورزان در تهران و در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۴۱ خورشیدی خبر اصلاحات و همه پرسی را برای پذیرش یا رد آن به کشاورزان و عموم مردم ارائه داد. پس از آن و در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ عموم مردم نیز در یک همه پرسی سراسری، به اصلاحات رای مثبت دادند. شاه این اصلاحات را انقلاب سفید نامید زیرا انقلابی مسالمت آمیز و بدون خونریزی بود.
قسمتی از متن کتاب:
ما امروز خط مشی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور خویش را بر اصول انقلابی قرار داده ایم که ملت ایران اراده قاطع خود را در تایید آن اعلام داشته است. تمام آنچه ما در حال حاضر انجام می دهیم، و تمام آن برنامه هائی که برای آینده کشور خویش طرح کرده ایم، بر اصول همین انقلاب متکی است. ما نه نقشه های پنهانی برای توسعه و تجاوز داریم، نه افکار جاه طلبانه ای به زیان دیگران در سر می پرورانیم و نه شیوه اختناق افکار و سلب آزادیهای فردی و اجتماعی را برای پیشرفت ظاهری خود برگزیده ایم …
امروز دنیای ما احتیاج مبرم به انواع تعدیلها و اصلاحات اساسی در همه رشته ها دارد و تا وقتی که جامعه بشری بصورت یک جامعه هماهنگ و یکپارچه در نیامده باشد و تبعیضات و اختلافات فاحش کنونی در این جامعه از میان نرفته باشند، این الزام بحال خود باقی خواهد بود و خواه ناخواه آثار آن بصورت تشنج های بین المللی، انقلاب ها، کودتاها، ترورها، جنگ های سرد و گرم، مسابقه های کمرشکن تسلیحاتی در گوشه و کنار جهان بروز خواهد کرد.
