ترکمن های ایران در منطقه ترکمن صحرا واقع در مرز شمالی ایران و جمهوری ترکمنستان و هم چنین در قسمت شمال شرقی خراسان زندگی می کنند . اغلب ترکمن های ایران را طوایف یموت ، گوکلان ( بیگدلی – شاملو ) ، سالیر و هم چنین ساریق و تکه تشکیل می دهند . در نتیجه قراردادی که برای مرز بین المللی بین ایران و شوروی " سابق " توسط حاکمان وقت ایران و روسیه به امضاء رسید تعداد زیادی از ترکمن ها در داخل مرز ایران ماندند . در آن قرارداد ، رودخانه اترک به عنوان مرز مشترک دو کشور تعیین شده است .
بر اساس اطلاعات " ان . آ . آریستف " در اواخر قرن 19 جمعیت ترکمن های ایران کمتر از 30 هزار تن نبوده است .
رئیس ستاد ارتش روسیه " آ . ای . میدویدف A.E.MIDVEIDOF " ، در اوایل قرن 20 جمعیت ترکمن ها ی ایران را 60 هزار تن برآورد نموده است .
براساس اطلاعات مستند سال 1912 / م ، که توسط " آ . د . در انیتسین A.D.DERANITSIN" مأمور اداره حمایت از مهاجران و پناهندگان به سایر کشورها ارائه شده : درآن زمان در ایران 8263 خانوار یا نزدیک به 50 هزار تن ترکمن یموت زندگی می کرده است . بر اساس اطلاعات آماری جمع آوری شده توسط " ال . ک . آرتامونوف L.K.ARTAMONOF" ، در سال 1891 / م ، جمعیت ترکمن های یموت برابر با 10050 خانوار بوده است . ( از این تعداد 4360 خانوار یکجا نشین و 5690 خانوار کوچ نشین بوده است . )
یکی دیگر از طوایف بزرگ ترکمن ایران گوکلان ها ( بیگدلی – شاملو ) ها هستند. در اوایل قرن بیستم جمعیت گوکلان ها در حدود 20 هزار تن بوده است . بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط " آرتامونوف " در سال 1891 / م ، گوکلان ها دارای 2800 خانوار بوده اند . ( از این تعداد 2315 خانوار یکجا نشین و 485 خانوار کوچ نشین بودند .) آنان در منطقه شمالی محل سکونت ترکمن ها " آق آتابای " یموت در جلگه دشت ترکمن ( گرگان ) ، خراسان ، قوچان و بخش های درگز زندگی می کنند .
پس از سرکوب شورش ترکمن ها در سال 1925 / م ، توسط حکومت ایران . در حدود 3 هزار تن از آنان مجبور به ترک ایران و مهاجرت به ترکمنستان شدند ، ایشان در روستاهای " چگینت " ، " چالبوق " ، " قورقورچه " ، " آجی یاپ " ، " چکسلر " و " اسن قوی " مسکن گزیدند.
ترکمن های ایران در مازندران ( بر اساس تقسیمات جدید کشوری ترکمن های مورد نظر در استان گلستان ساکن هستند .) گرگان ، مناطق مختلف دشت گرگان ، قوچان ، بجنورد و در بخش های سرخس از استان خراسان زندگی می کنند . تعداد کمی از تیره – طایفه های ترکمن به صورت پراکنده در پایتخت ایران یعنی در تهران و سایر شهرهای مرکزی و بزرگ ایران ساکنند در کناره های ساحلی دریای خزر و در غرب دشت گرگان تیره جعفر بای طایفه یموت ( شاخه های یارعلی و نورعلی ) در کناره های رودخانه اترک و گرگان تیره " آق آتابای " طایفه یموت در بخش های مختلف استان های خراسان و مازندران تیره های " خوجا " ، " شیخ " ، " مختوم " و " آتا " زندگی می کنند.
